جوان آنلاین: رقابتهای لیگ برتر کشتی آزاد درسهای زیادی به همراه داشت؛ هم درس برای کشتی ایران و هم زنگ خطر برای آینده ورزش اول کشور؛ زنگ خطری که مسئولان کشتی هم صدای آن را شنیدند و هم اندکی از تبعات جدی نگرفتن آن را به چشم دیدند.
کشتی ایران به عنوان یکی از قدرتهای برتر کشتی دنیا همواره مورد توجه بوده است. ایران مهد کشتی است، اما تمام این تعاریف و بزرگنماییها تنها و تنها به درد موزهها و تاریخ میخورد و اگر قرار باشد کشتی ایران همچنان بزرگ باقی بماند، باید در مسیر درست حرکت کند و دلخوش به آنچه پیش از این به دست آمده نباشد. امروز شاهد توسعه و پیشرفت کشتی در بین کشورهای آسیایی هستیم؛ شاهد ظهور قدرتهای جدید در عرصه جهانی. امروز شاهد هستیم که ژاپنیها چگونه گوی سبقت را نه از ما که از صاحبنامان دیگر کشتی جهان هم ربودهاند. پس اگر همچنان بخواهیم در باد بزرگیهای گذشته بخوابیم، خیلی زود از گردونه خارج میشویم.
قدرتنمایی روسها.
اما رقابتهای لیگ کشتی آزاد جایی که حضور کشتیگیران خارجی به ویژه روسها بسیار جالب توجه بود؛ جایی که روسها در کشور خودمان کشتیگیران ما را به چالش کشیدند. فرقی هم نمیکرد که کدام کشتیگیرمان مقابل آنها قرار گرفته باشد. عنواندار باشد یا کمتجربه، روسها همه را از دم تیغ گذراندند. این را آمار و ارقام و نتایج به دست آمده در روز پایانی رقابتهای کشتی آزاد به ما میگوید.
آمارها به ما میگوید کشتیگیران روس در مصافهای رودررو با کشتیگیران ایرانی ۱۴ بار برنده شدهاند و تنها چهار بار باختهاند. آمارها میگوید زائوربک سیداکوف دارنده چهار طلای جهان و المپیک عنواندارترین کشتیگیر حاضر در لیگ ایران بود که برای تیم سایپا دو برد به دست آورد و در فینال هم یونس امامی ملیپوش ایران در المپیک و دارنده سه برنز جهان را به راحتی شکست داد و یکی از بردهای مهم تیمش برای رسیدن به قهرمانی را رقم زد و در نهایت آمارها میگویند از ۱۸کشتی رودررو بین ایران و روسیه، تنها سینا خلیلی، رضا اطری، امیرحسین فیروزپور و محمدجواد ابراهیمی موفق شدند چهار برد به دست آورند و ۱۴کشتیگیر دیگر ایرانی مقابل روسها شکست خوردند که نکته قابل تأملی است.
جالب این است که علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی هم به این واقعیت تلخ اذعان میکند ولی سعی دارد آن را به فرصت تبدیل کند؛ اتفاقی که اگر رخ دهد باید گفت که در نهایت این ایران بوده که برنده نهایی این آمار و ارقام است، به شرط آنکه این تهدید واقعاً تبدیل به فرصت شود. رئیس فدراسیون کشتی میگوید: «حضور کشتیگیران خارجی، بهخصوص روسها در مسابقات لیگ باعث میشود کشتیگیران ما در مصاف با آنها محک جدی بخورند و در مسابقات بینالمللی با نحوه و نوع کشتی آنها آشنا باشند. همین امروز من شاهد بودم که کشتیگیران روس ۱۱ یا ۱۲بار به کشتیگیران ما فن «دست تو» زدند. همین مسئله باعث میشود کشتیگیرانمان در مسابقات جهانی و المپیک با این شگرد آشنا شوند و به راحتی فن نخورند.»
ستارههای خاموش.
اما جدای از قدرتنمایی رقیبی همیشگی به نام روسیه مسابقات لیگ کشتی یک اتفاق تلخ دیگر را هم به همراه داشت و آن چیزی نبود جز عملکرد ضعیف چهرهها و ستارههای کشتی ایران، هر چند رئیس فدراسیون کشتی عملکرد ضعیف این چهرهها را مربوط به حضور مستمر آنها طی ماههای گذشته در رقابتهای بینالمللی عنوان کرد، اما سؤال این است که مگر رقبای آنها چنین وضعیتی نداشتهاند و مگر نه این است که یک ملیپوش خوب از دل یک لیگ پویا بیرون میآید؟
ذکر این نکته هم لازم است که در مسابقات لیگ و تیم به تیم عملکرد خوب و پیروزی یک کشتیگیر نمیتواند ضامن پیروزی تیم باشد و در نهایت این برندهشدن همه است که نتیجه کلی را رقم میزند ولی با این اوصاف نباید از عملکرد ضعیف امثال کامران قاسمپور، امیر محمد یزدانی و یونس امامی به سادگی گذشت، البته باید به روند رو به جلوی ملیپوشانی، چون امیرحسین زارع هم اشاره کرد ولی همانطور که عنوان شد اگر زنگ خطری را که به صدا درآمده است نشنویم، آن وقت خیلی زود با چالش روبهرو میشویم.
فرصت لیگ
در نهایت اینکه لیگ کشتی هم مانند تمام لیگهای ورزشی است و نباید فراموش کنیم یک تیم ملی قوی و قدرتمند از دل یک لیگ پویا بیرون میآید. لیگی که میتواند ستاره جوانی، چون سینا خلیلی را به کشتی معرفی کند، قطعاً لیگ پویایی است و میتواند به تیم ملی هم کمک کند. علیرضا دبیر درست گفت که لیگ هر سال باید محکمتر و بابرنامهتر از قبل برگزار شود؛ لیگی که بتواند کشتیگیران ایران را با چالش مواجه کند؛ لیگی که به ما نشان دهد کشتیگیرانمان در چه سطحی هستند؛ لیگی که بتوان از آن درس گرفت و تجربه اندوخت تا در میادین جهانی و المپیک مقابل حریفان آماده و تا دندان مسلح کم نیاوریم.
لیگ یک فرصت است؛ فرصتی برای کشتی ایران تا از پیلهای که دور خودش تنیده است خارج شود تا متوجه شویم خارج از خانه کشتی چه میگذرد.